85 ROCZNICA WYBUCHU II WOJNY ŚWIATOWEJ. W pierwszych dniach roku szkolnego warto odwiedzić przeworski stary cmentarz. W dniu 1 września ożywiły go biało-czerwone barwy. Młodzież szkolna i harcerska o poranku we wspominkowej i modlitewnej atmosferze z wdziękiem rozłożyła kwiaty i światła pamięci, harcerze w duchu służby wynikającej z Przyrzeczenia Harcerskiego stanęli w południe na symbolicznej, uroczystej warcie. Zaświećcie światła pamięci na grobach opatrzonych mirtową gałązką.



W scenariuszu listopadowego patriotycznego przedstawienia Wspomnienia legionisty znalazło się kilka epizodów z drogi do niepodległości  – pożegnanie z siostrą, świadectwo cierpień z linii frontu, radość z otrzymania wiadomości o wolnej Polsce, powrót do ojczyzny i poruszające powitanie… Wykorzystano niełatwe teksty Małaczewskiego, Żeromskiego, Lechonia i tradycyjne melodie o rytmie i skali zupełnie nie współczesnej.

W grupie teatralnej zaangażowanych zostało 30 aktorów a dla nich przygotowana wielka kostiumernia, gdzie najważniejsze były mundury 4 różnych formacji, w których służyli Polacy podczas Wielkiej Wojny  i legionowe trzewiki. Ułański mundur legendarnych beliniaków, oficerki, oryginalna manierka z CK armii zobowiązywały do odegrania żołnierskiej postawy, a szybko zmieniające się sceny wraz z symboliczną scenografią wymagały od aktorów uważności i dużej pracy zespołowej. Wszystko to oraz naturalny śpiew i sztuka mówienia do publiczności było dla grupy nowością, zważywszy na trwający przez dwa lata zastój w wielu dziedzinach kultury i pracy szkoły.

Cieszymy się z tego przedstawienia, cieszymy się z podjęcia wyzwania i trudu, jaki włożyła młodzież. Mile wspominamy wielką pomoc przyjaciół. Muzykę specjalnie do tego widowiska ułożył i zagrał etnomuzykolog Bartosz Gałązka, Mundur ułański na te okazję uszyła pani Danusia Cieśla, rekonstruktorzy powierzyli nam cenne eksponaty. Elementem scenografii były fotografie archiwalne, sztuka legionów i autorskie fotografie twórcy scenariusza.
Niełatwa lekcja języka polskiego, historii i muzyki za nami, a przed nami kolejne wyzwania – mamy postanowienie i potrzebę stworzenia teatralnych warsztatów i… kilka pomysłów na ich realizację.

Agnieszka Bernacka
Sabina Cieślak
– KIEROWNICTWO PRODUKCJI

scenariusz A. Bernacka



Dzień był bardzo mglisty, przenikliwa wilgoć spowodowała, że ognisko – zanim pokazało płomienie buchnęło ostrym dymem prosto w oczy zgromadzonych. Dobrze – niech choć przez te kilka chwil poczują smak obozu powstańczego. O te odczucia właśnie chodzi – wzruszenie podczas sceny pożegnania młodego powstańca z Matką, niepokój wywołany przez echa bitwy, żal, że tylu bezimiennym, co w niej zginęli przypadł na mogile jeden maleńki krzyżyk, płacz wiatru i ech leśnych.
Apel na Mogile Powstańczej to kilka chwil spotkania z literaturą, pieśnią i symbolami, które od roku 1863 kształtowały pewien typ Polaka i wrażliwość polską. Powstanie Styczniowe jest to ten moment w historii, kiedy tracimy wszystko a zyskujemy poczucie narodowe. Tych wrażeń nie znajdziesz w podręczniku, tylko w chwili, która nie powtórzy się drugi raz tak, jak odczucie chłodu i ciężaru mokrego śniegu pod nogami 23 stycznia na trasie między wielkim dębem, gdzie z wędrownym dziadem weszliśmy na powstańczy trakt, prowadzący między pałacem, szpitalikiem powstańczym  i ogniskiem w obozie za dworem. Odegranie ról powstańca ze sztandarem, szlachcica z szablą w dłoni, wdowy, która otrzymuje od posłańców smutny znak, a jednak nie poddaje się i nadal robi szarpie i dzieli chleb – każdy z tych małych epizodów pozostawia ślad, wspomnienie, utożsamienie nawet. To tylko zabawa i gra, ale kładąca inny nacisk, niż ten, który gracze pozostawiają na klawiaturze telefonu.   

Słuchowisko Gloria Victis według scenariusza zaprezentowanego podczas APELU NA MOGILE.

Wydarzenie sponsorowali: E. Orzeszkowa opowiadaniem Gloria victis, Wincenty Pol Pieśnią z obozu Jeziorańskiego ­­­– Pobudką, przeworszczanie różnych stanów: Stanisław Zabielski, Filip Malina, Kasper Kadlewicz, Ksawera Zdrojewska, oraz Borelowski, Czachowski i Langiewicz.

Polska, dla niej wszystko to pierwszy szkolny projekt patriotyczno-edukacyjny, który w ubiegłym roku szkolnym był odpowiedzią na wybór przez Sejm i ogłoszenie przez MEN patronów roku 2022. Projekt objął wszystkich uczniów, do realizacji włączyło się duże grono nauczycieli, składały się na niego zadania malarskie i graficzne, recytatorskie i literackie, które przebiegały w formie lekcji, konkursów, zespołowych prac projektowych. Rozpoczęła go wystawa biograficzna a zakończyła pokonkursowa otwarta wernisażem, połączonym z rozdaniem nagród.

Tegoroczna wystawa jest analogiczna do wystawy z ubiegłego roku szkolnego. Składa się z 8 plansz,
z których każda poświęcona jest jednej postaci. Chronologicznie są to: Fredro, Mochnacki, Strzelecki, Korfanty, Zamojska, Piłsudska, Nowosielski, oraz Mikołaj Kopernik, którego okrągłej rocznicy urodzin patronuje UNESCO.

Wystawa wprowadza w świat myśli i osiągnięć zasłużonych Polaków i odnosi się kontekstów historycznych, to znaczy pokazuje w jakich okolicznościach pracowali i jaki cel
w życiu osiągnęli.

Plansze mają jednolitą kompozycję graficzną ­– na każdej z nich szukasz informacji według uporządkowanego schematu.

  • W górnej części KIM BYLI, z jakim miejscem wiąże się najważniejszy moment życia. Po obu stronach portretu znajdziesz odznaczenia i znaki, które najlepiej charakteryzują postać.
  • Część środkowa to ilustracje w postaci grafik wykonanych przez kółko plastyczne oraz reprodukcje dzieł sztuki i fotografie obrazujące miejsca, budowle, przedmioty, portrety, wydarzenia, które wprowadzają w świat bohatera. Opisy do każdej z nich znajdziesz po prawej stronie tej części.
  • Na dole podsumowanie – odpowiedzi na pytania skąd się wzięła postawa życiowa i jak ukształtował CHARAKTER, co jest największym osobistym osiągnięciem i docenionym SUKCESEM, co zyskał Polska i za co my wszyscy możemy być WDZIĘCZNI JAKO POLACY.
  • Dla lepszego przykładu po prawej stronie został umieszczony REKWIZYT – artefakt, przedmiot, który powinien uruchomić wyobraźnię widza wystawy i choć na chwilę zobaczył a postacie, o których zdobywa informacje.

Wystawa została opracowana tak, żeby uczyć PATRZEĆ I WIDZIEĆ.
Jest do niej przygotowany proponowany przebieg lekcji z pomocami w postaci kart z pytaniami pomocniczymi i kopertami do zabawy z cytatem. 



Dwa narodowe święta – w dwu różnych porach roku kształtują naszą wrażliwość narodową – w listopadzie biel i czerwień budzi skojarzenia z życiem oddanym za Polskę, w maju z rozkwitającymi polskimi kwiatami.


KWIATY KONSTYTUCJI


Dawno, dawno temu…
Nad brzegiem ruczaju, na pagórku niewielkim, we brzozowym gaju stał dwór szlachecki…
Opowieść o Święcie Narodowym Trzeciego Maja ustanowionym w 1919 roku zaczęliśmy
od wyobrażenia krajobrazu sprzed ponad 200 lat, ożywionego widokiem polowania i uczty.
Jankiel z przymrużonymi oczyma milczy i nieruchome drążki w palcach trzyma…
Razem ze strun wiela buchnął dźwięk… Brzmi Polonez Trzeciego Maja – skoczne dźwięki radością oddychają, radością słuch poją…


Płynie muzyka a my w dolinie przed dworem malujemy rozkwitłe sady – białe i czerwone kwiaty jabłoni, pod drzewami zawilce, konwalie.


W listopadowe święto legionowa nuta i szabla ułańska a w maju szlachcic z karabelą przy boku – narodowy strój i narodowy taniec to oznaki polskości.


Dzieci zobaczyły na własne oczy, historyczne żywe obrazy podczas szkolnej majowej uroczystości odegrane przez rówieśników i starszych kolegów.
Grupa teatralna – tym razem w męskim składzie – w maleńkiej etiudzie zaprezentowała pewne typy szlacheckie wyrażone przez strój kontuszowy, żupan, wschodnie szarawary, wysokie buty i nakrycia głowy: rogatą konfederatkę – tradycją osadzoną w ruchu w patriotycznym z 1768 roku, kołpak – szyty według mody wschodniej, który jest najstarszym z narodowych nakryć głowy i dostojną kuczmę szytą z futra na modę węgierską.
Gdy człek w taniec polski stanie z szablą przy boku musi odmienić postawę, a w pamięci pozostaje ten widok i nuta bliska sercu.


Zgoda Sejmu to sprawiła
Że nam wolność przywróciła
Wiwat! Krzyczcie wszystkie stany
Niechaj żyje Król kochany!
Taka jest narodu wola
Za swych braci i za Króla
Obywatel każdy wszędzie
Życie swoje łożyć będzie…

Tancerze wystąpili w strojach z epoki Księstwa Warszawskiego: panienki w klasycystycznych zwiewnych sukniach, chłopcy w kurtkach z wyłogami, które wraz z wysokim ułańskim czako wprowadził jako polski mundur generał Dąbrowski.


KONKURS MALARSKI


Projekt malarski młodszych klas zakończony został wystawą Kwiaty Konstytucji. Spośród ponad 60 prac zostało WYRÓŻNIONYCH 6 ze względu na zastosowanie plamy malarskiej, uzyskaną przestrzeń i lekkość w malowaniu, oddającą doskonale opowiedziane historie.


ORGANIZATORZY MAJOWYCH WYDARZEŃ:
PRZEDSTAWIENIE Z OKAZJI Święta Trzeciego Maja – Anna Dybka, Dorota Chmura
Etiuda teatralna Sejm Konstytucyjny – Sabina Cieślak, Agnieszka Bernacka, Justyna Flis
KONKURS MALARSKI – Agnieszka Bernacka, współpraca Marian Pieniążek

SZKOLNY PROJEKT INTERDYSCYPLINARNY POLSKA DLA NIEJ WSZYSTKO – KONKURSY